ÇOCUK BAKABİLMEMİZ LAZIM

ABONE OL

News

May 18, 2025 20:25

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Ameliyattan çıkan tanıdığım bir hanımı odasına getirip yatağına yerleştiriyorlar. Birkaç kişinin kaldığı hastane odasında örtülü perdelerin arkasından hemşireyle başka bir hasta kadın arasında geçen konuşmalar hasta hanımı çok etkiliyor. İstemeden şahit olduğu bu konuşmaları bana anlatınca doğrusu bende çok üzüldüm. Başka bir ülkeden geldiği aksanından belli olan perdenin öbür yanındaki kadın çağırdığı hemşireye “benim şimdi evime gitmem lazım” diyor, “yeni ameliyattan çıktın şimdi gidemezsin” diyor hemşire ama kadın ısrar ediyor “evde küçük çocuklarım var ve onlara bakacak hiç kimsem yok, hemen eve gitmeliyim” diye ısrar ediyor. Hemşire çaresiz “o zaman bekle, doktorunla konuşayım ondan sonra ne yapacağımıza karar verelim” diyor. Sonuçta ameliyattan yeni çıkmış bir kadın gecenin bir vaktinde Lalor Hospital’ den çıkıp gidiyor. Biraz empati yapınca bu haber benim içimi çok acıttı. Bazı hastanelerde böyle durumlarda geçici “Foster Family” ler ayarlayabiliyorlar ama orasını teklif edip etmediklerini bilemiyoruz.

Bilhassa doğum olaylarında lohusa annelerin evde olan çocuklarının bakımına ihtiyaçları olabiliyor. Burada onlara yardım edecek çok yakınları yoksa, hele bir de sezaryen falan oldularsa işleri daha da zorlaşabiliyor. Ne yazık ki kendilerini toparlamaları ve hem bebeğe hem diğer çocuğa bakmaları çok zor ve yıpratıcı oluyor. Babalar ne kadar yardımcı olsalar da onlarda adeta ev ve hastane arasında birkaç parçaya bölünüyorlar sanki. Bu gibi acil durumlarda insan etrafında güvenilir samimi insan arıyor. Bilhassa hanımlar olarak ihtiyacı olan insanlara yeri geldiğinde gayet duyarlı, yardımcı olabilmemiz lazım, en azından bir kap çorba yapabilmemiz faydalı olur diye düşünüyorum ne dersiniz? Bu yüzden bu hafta çocuk bakma tecrübelerimden biraz yazmak iyi olur diye düşündüm.

Bir yıl öncesiydi manevi abla, teyze olarak bebekleri olacak bir genç aile ahbabımızı “siz hiç endişelenmeyin, hastaneye gideceğinizde bize haber verin, biz evdeki çocuklara bakarız” diye tembihlemiştim. Bir akşam Broadmeadows semtine iftar davetine gitmiştik. Allah’tan iftarımızı yapmıştık, namaz zamanı telefonlarımız çalmaya başladı, beklediğimiz acil mesaj gelmişti. Shankland Blvd’den çıktık Sunshine Hospital’a kadar hiç sürat yapmadık ama istisnasız bütün ışıklar bize yeşil yandı. İki tane küçüğü memnuniyetle evimize misafir aldık, onları ürkütüp ağlatmamak için çok dikkat ettik, oyuncak ve çerezlerle bize alıştıktan sonra çocuk bakma işinin gerisi çok kolay oldu. Ertesi günü hayırlı dua ve teşekkürlerle aileye teslim ettik. Allah için iyi bir şeyler yapmış olmanın verdiği huzur hiçbir şeyle ölçülemez.

Önceden yazmıştım buralarda çocuklara bakan insanların Polis kontrolünden geçtikten sonra “Working With Children Check” belgesi olması lazım. Tabiki de bilip bilmeden herkese yavrunuzu emanet edemezsiniz, dikkatli olmak lazım. Ama çok acil bir durumda ailenizden bir yakınınız yoksa güvenilir bir tanıdığınızın olması bence iyidir. Bir seferinde hamile bir tanıdığımı, üç yaşlarındaki küçük kızı, kardeşi gelesiye kadar bizde kalacağı hakkında konuşup alıştırsınlar için tembihledim. Allahtan işler apansız olmadı, saati ve günü belliydi. Hanım kız bize küçük pembe valiziyle neşeli geldi, annesigil gidince bana valizini açtı, pijamasını, oyuncaklarını gösterdi, güne güzel başladık. O gelmeden önce genişçe bir tabağa çerezler ve meyveler sıraladım ortaya koydum. Önce biraz oyun oynadık. Sonra bahçeye çıkıp kedi sevdik. Sonra bir şeyler yedik. Hazırda kendi yaptığım pembe renkte oyun hamurum vardı, onunla baya oynadık. Suluboya resimlerle falan akşamı yaptık. Küçük kız bize emanet olduğu için onu hiç yalnız bırakmadım, ben yemek hazırlarken gözümün önünde bazen kendisi oynadı, her şey yolunda gitti. Tam akşam yemeği yerken kapımız çalındı, bir baktım küçük kızın annesigil gelmişlerdi, hastaneden “şimdi gidin yarın gelin” demişler. Anam sabahtan beri hiç gıkı çıkmayan çocuk annesini görünce bir ağıt tuttursun, “Allah çocuk memnun kalmadı herhalde” diye çok mahcup oldum. Çocuğa sarılınca annesi de ağlamaya başladı” kızım sen beni özledin herhalde” dediğinde küçük kız “niye geldiniz, ben bu gece burada yatacaktım” demesi hepimizi gülümsetti yani.

Aslında önceden annelerle konuşup, herhangi bir alerjileri veya başka hassasiyetleri hakkında bilgi alma imkanı olursa çocuk bakmak genelde kolay oluyor. Sonuçta birkaç gün evinize minik misafirler alıyorsunuz. Onları şirin yiyecek ve birkaç oyuncakla karşıladığınızda rahatlıyorlar, annelerinden bir müddet ayrı olma durumunu kabulleniyorlar. Bir seferinde iki küçük kardeş misafirim oldu. Anneleri gitmeden önce öğle uykusu uyuduklarını haber verdi. Çocuklar öğle vakti üç saat kadar uyduklarında arada iyiler mi diye bakmadan duramadım. Sonuçta nur topu gibi kardeşleri oldu, akşama evlerine gittiler. Böylece yakınlaşıp, kaynaştığımız dünyalar tatlısı birçok şirin arkadaşlarım, çiçeklerim var benim, bazen ziyarete gelirler.