Sevim abla kapınızı çalabilir!

ABONE OL

News

August 7, 2021 16:13

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Çalışma azmi ve sabrı ile Sevim Şimşek, toplumumuz içerisindeki kadın ve erkek, genç ve yaşlı herkese örnek olmakta.

Şimşek, yaz –kış demeden 20 yıldır motor üzerinde mektuplarımızı bizlere ulaştırıyor.

Taktığı kaskın içinde pek tanınmayan Sevim Şimşek, Melbourne Türk toplumunun yoğun olarak yaşadığı kuzey semtlerinde görev yapmakta.

Siz değerli okuyucularımız için Sevim hanımı ve işini daha yakından tanıma adına kısa bir söyleşi gerçekleştirdik. Bu söyleşiye izin veren ‘Australia Post’ yetkililerine teşekkür ederim.

Sizi kısaca tanıyabilir miyiz?

Sevim Şimşek, 53 yaşındayım. Türkiye’de doğdum. 1991’de Avustralya’ya geldim.

Posta hizmetinde ne kadar süredir çalışıyorsunuz?

2001 yılından bu yana sürekli olarak ‘Australia Post’ta çalışıyorum. Yaklaşık 21 yıldır oldu. Ama ilk işe giriş tarihi 1999. O yıl yapılan referandumda 3 ay görev aldım. Aslında, postacılığa ilk başlangıcım buydu diyebiliriz.

İlk zamanlar zorluk çektiniz mi?

İlk başladığım yıllarda şirketten büyük destek gördüm. Kadınlara ayrı bir ilgi vardı. Çünkü, genellikle erkekler çalışmaktaydı ve daha fazla kadınların dahil olması isteniyordu. Bir çok eğitimden geçtik. Zorluk olsa da yaptığınız işi seviyorsanız gerisi kolaylaşıyor.

İlk hangi bölgede çalıştınız. Ve şu anda hangi bölgelere dağıtım yapıyorsunuz?

İlk çalıştığım bölge St.Kilda’ydı, Chapel street’e dağıtım yapıyordum. 6 ay sonra Somerton şubesine tayin oldum. Ve hala buradayım. Şu anda Craigieburn, Roxburgh Park, Greenvale, Broadmeadows, Coolaroo, Campbellfield civarlarına dağıtım yapmaktayım.

Her sabah erken bir vakitte (sabah 6) işinize geliyorsunuz? İşinizi seviyor musunuz?

Evet, çok fazla! Kişiliğime çok yakıştığını hissediyorum ve her gün işe gelmeyi dört gözle bekliyorum.

İşinizin zorlukları nelerdir?

Bir postacı olarak ilk başladığımda, her şey benim için çok yeniydi. Hayatta yaptığım her şeyden çok farklıydı.

Şunu ifade etmek isterim ki; Australia Post’ta en büyük öncelik güvenliğiniz. Onun için başlangıçta iyi bir eğitimden geçiriyorlar. Tabii bazı durumlar var ki sizin elinizde değil, mesela: yol trafiği, hava koşulları vb.. Hava koşullarına göre koruyucu üniformalarımız var. Eldivenimiz, kaskımız bize sağlanıyor.

Okullar kapandığında uyarılar alıyoruz (etrafta daha çocuk olmakta), eğer bir yerde kaza olursa bilgilendirme alıyoruz.

Bu zorluklar arasında hayvanlarla, özellikle köpeklerle aranız nasıl?

İlk önce şunu bilmek lazım, mesela benim dağıtım yaptığım bölgemdeki köpeklerin amacı bulundukları alanı korumak. Özellikle fabrika bölgesindekiler saldırgan olmaktalar. Onlar vazifesini yaparken ben de yapıyorum. Onlarla konuşarak arkadaş olmaya çalışıyorum.. Sonunda anlaşıyorsunuz. Şu ana kadar ben bir kaza yaşamadım ama yaşayan arkadaşlarımız var tabii.

Bir kadın olarak yaptığınız işe hayretle bakıyorlar mı?

Bu işi yapan bir Avustralyalı kadın olsa sanırım bu kadar hayret edilmez. Mesela bir gün, bir ortamda ne iş yapıyorsunuz Sevim hanım dediler? Ben de postacıyım dedim. Sonra bana pullar ne kadar dediler. Ben de dedim, öyle postacı değilim ben, dışarıda mektup dağıtıyorum derken; şaşkın bir ses tonu ile ‘motorun üzerinde mi? Evet dedim. Hadi yaa.. İlginç.. Ciddi misiniz..vb. gibi cevaplar aldım.. Ve bu bir çok kez oldu.

Türkçe konuşan evlere gittiğinizde hangi dili tercih ediyorsunuz?

Genellikle İngilizce konuşurum. O yüzden benim kim olduğumu anlamaz kimse. Bir hatıram var. Bir gün bir evin kapısını çalacağım. Pakete baktım Türk ismi. Kapıyı çaldım ve başladık konuşmaya. Karşı taraf İngilizce ben ise Türkçe konuşuyorum. Baya bi konuştuk. Sonradan uyandı ve bana şaşkın bir ifade ile ‘yenge sen Türk müsün?’ dedi. Ya dedim, kaç dakikadır Türkçe konuşuyoruz, evet Türküm dedim.

Her zaman kaskın içinde olduğunuzdan dolayı toplum içinde pek tanınmıyorsunuz sanırım?

Biraz öyle. Kaskla çalışmak zorunda olduğumuz için kaskımı takmadığım zamanlar bak bu postacı demezler. İnsanlar sesimden tanıyor ama yüzümü bilmediği için bir çelişki içerisinde kalıyorlar. Bir gün yine, bir bey efendi (kaskım olmadığı zaman) sizin sesinizi bir yerden tanıyorum ama sizi nereden tanıyorum çıkaramıyorum diyor.. Bende postacınızım deyince şaşkınlığını ifade etmişti.

Gerçekten şu anda yaptığınız işi insanlara tavsiye eder misin?

Kesinlikle! Australia Post, insanlara uzun bir kariyere sahip olmaları için çok çeşitli fırsatlara sunmakta. Farklı deneyimler yaşıyorsunuz. 50 yıldır burada çalışanlar var.

Ben bu işi yapamam gibi kendinizi kesinlikle kısıtlamayın. Kadın veya erkek böyle düşünmesin. Ben bile yapıyorsam ki kısa boyluyum (gülüyor), yani iş dışında engel görebileceğiniz noktalara da takılmayın derim. Mesela, benim için motorda özel değişiklikler yaptılar. Ki benden kısa erkekler de var.

Bu iş için hangi özelliklere ihtiyacınız olmakta?

Temel eğitim. Ehliyet teknik gerekliliklerden biri. Bence, postacı olmak için ‘hayata pozitif bakan bir insan’ olmak gerçekten önemli. Her gün topluluğun içindesiniz. Onlarla küçük bağlantılar kurarak insanların hayatlarında büyük bir farklar oluşturabilirsiniz.

SEVİM ŞİMŞEK’TEN İNCİLE

20 senedir bu bölgenin taşı, toprağı hatta bütün evcil köpekleri benden sorulur.
Öncelik her zaman kendini tehlikeye atmamandır. Mesela birisi geldi zorla motosikletinizi almak istiyor. Tamam diyorsun bana dokunma al götür.
Benim kişiliğime uygun bir iş.
Bir işi sevmeniz o işi uzun süre yapmanızın anahtarı.
Sabah erken kalkmayı sevmesem de bu iş benim kişiliğime uyduğu için artık bir sorun olmuyor.