MELBOURNEDEN PEMBEGÜL ABLA GÜZEL İNSANLAR VAR

ABONE OL

News

October 14, 2020 13:30

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Geçen yaz Avustralya’nın hemen her yerinde yangınlar çıkınca buralılar olarak çok zor günler yaşadık. Bizlerden çok uzaklarda olan yangınların dumanı bütün şehirleri günlerce kapladı, sardı, nefes alamaz hallere gelmiştik.

O günlerde ormanlık alanlarda küçük yerleşim yerlerinde evler, tenhada çiftlikler, ormanda çeşitli hayvanlar hep yandı kül oldu. Güzelim tabiata yazık oldu. Bir çok insan canını zor kurtardı.

Bence 2020’nin başlarındaki yangınlar Avustralya tarihinde hiç unutulmaması gereken çok acı kötü günlerdi. Bu yangın haberlerini gören başka ülkelerdeki yakınlarımız hep endişeyle arayıp “iyi misiniz” diye sorup durdular. Ama güzel olan bir şey varsa oda Türk toplumundan fedakar gönüllüler değişik zamanlarda yangın zedeleri ziyarete gittiler. Onlara pratik yemekler ve bol içme suları götürerek moral vermeye çalıştılar. Böylece üzgün insanların yanında olmayı moral vermeyi çok güzel başardılar. Hepsini takdir ediyoruz. Ne güzel hayırsever insanlarımız var

Bu pandemi günleri başlamadan önceleri her hafta ihtiyaç sahiplerine karavanda yemek dağıtan fedakar gençlerimiz vardı. Bunu her hafta düzenli yaparlardı ama korona virüsleri başlayınca her yer gibi onlarda kapanmak zorunda kaldılar. Şu an yardım kuruluşlarının hepsinin mutfakları kapalı olduğundan sadece hazır yiyecekleri belli merkezlerden evsizlere ve muhtaçlara, talebelere dağıtabildiklerini öğrendim. Salvation Army den bir yetkili “önceleri bir kriz anında yiyecek yardımı dağıtımı genelde bir kaç hafta sürer ardından ortalık sakinleşirdi. Ama bu pandemi günlerinde talepler her geçen gün biraz daha artıyor eksilmiyor” diye haber verdi.

Benden söylemesi bu zor günlerde Türk toplumumuz yardım işlerinde yine elinden geleni yapmanın gayretinde. Bu yüzden güzel insanlarımız var yazdım. Yapılan iyilikleri anlatıp söylemek çok makbul değildir ama ben hem yardımsever başka insanlara emsal olması bakımından hem de tarihe not düşmek adına bunları yazmayı gerekli görüyorum. Korona virüsü salgını başladığı ilk günlerde her yer aniden kapanınca en öncelikle bazı talebeler çok mağdur oldular. Part time çalıştıkları işlerini kaybettiler. Sudan çıkmış balık gibi oldular. Bir kısmının Ev kiraları, okul taksitleri onları kara kara düşündürüyordu. Tam o günlerde facebook’dan Türk işyerleri bu talebelere güzel rehberlik yaptı, yiyecek parası dağıttı. Bir kısım talebelerimiz online derslerini yaparlarken Türk iş yerlerinde iş bulabildiler. Bazı vatandaşlarımız kira istemeden evlerini talebelere açtılar. Böylece biraz rahat nefes aldılar. Bu bilgileri bizzat talebelerden ve gazetelerimizden öğrendim. Ama bu hizmetler hep de Türklere olmadı tabi ki de, din dil ayırt etmeden Salvation Army’e bağışta bulunan gönüllülerimiz var. Bir Türk bayanın yüzlerce konserve ve bisküvi yolladığını ben bizzat gördüm. Geçen haftalarda bir iş insanımız el çantalarına en az iki yüz kişilik havlu, diş fırçası ,macunu, şampuan, çorap, havlu gibi bazı acil ihtiyaçları torbalayıp hazırlamış. Onların bir kısmını iltica edenlere (refugee), talebelere ve belediyelere paylaştırdığını gördüm. Broadmedows’dan bir gencimiz yüz elli kişilik etli pilava sponsor oldu. Bunlar sadece benim gözlemleyebildiklerim. Yardımsever halkımız var olan korona yasaklarına titizlikle uyarak genelde belediyelerle veya doğrudan Salvation Army ile irtibat kurarak yardımlarını organize etmekteler.

Pembegül Abla bu korona günlerinde sen ne yardımı ettin derseniz ayıptır söylemesi havuçlu kocaman bir kek yaptım, talebelere yolladım. Bir turiste yemek lazım dediler, hemen bir torba, böyle meyveli, çerezli konserveli falan erzak aldım hazırladım yolladım. Allah kabul eylesin. Kendim vermeyi çok isterdim amma yassak hemşerim yasak. Ne demişler ne yaparsan elinle o gider seninle değil mi?

Hepinize sağlıklı mutlu güzel günler dilerim

Pembegül Abla