Kemal Serdar – Ensest olayı ve gerçekler

ABONE OL

News

September 12, 2017 06:09

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Gezbel

Bu konuyla ilgili ve özelinde Sydney’de bir kadının teyzesinin kocası tarafından ensest ilişkisini de anlattığım birkaç yazım oldu. Ayrıca, şimdi yayımlanmayan bir Türkçe gazetedeki haberden yola çıkarak benzeri bir konuyu incelemeye çalışmıştım. Sonuçta bu yazı ve konularla bir duyarlılık sağlamaya çalışmıştım Avustralya’daki toplumumuza.

Son birkaç haftanın Türkiye’deki gelişmelerden öne çıkan bu konu da birçok benzeri komumdakiler gibi tam anlamıyla tabu bir konu. Bilmeyenin daha çok konuştuğu bu gerçeklik, tam anlamıyla elmalarla armutların birbirine karışmasına neden oluyor.

İslami esas ve düzenlemelere, geleneksel aile yapısına ve taassup bir anlayışa hâkim Türkiye toplumu, birçok olumsuz konuda dünyada sıralamanın en üstünde yer aldığı konu ve alanlar arttığı için, bu alanda da bilinmeyenler ya da açığa çıkarılmayanlar çok daha fazla.

Devletin ve resmî kurumların, yasaların böylesi konuları fazlasıyla sümen altına sürdükleri ileri sürülebilir. Ayrıca Türk Ceza Kanunu’nda 2014 yılındaki değişikliklerle, sadece rıza dışı olduğu, cinsel saldırı, taciz olduğu zaman ancak takibe bağlı suç olarak kabul edilmiştir. Oysa modern bir devletin bu sorumluluğu üstüne alıp, sadece şikâyete bağlı olmasına gerek olmamalıdır.

Bu insanlık suçunu işleyen kişiler, başta baba olmak üzere, erkek kardeş, amca, dede, dayı ve ailenin diğer fertleri olmaktadır ve suç, genellikle işlendiğinde ortam aile içinde, evin içinde, yatılan odada, işyerinde ya da okulda olmaktadır. Bu nedenle, bu suçun işlenme yaşı olarak genel kabul gören 2 yaş ile 14 yaş gurubu arasındaki kız ve erkek çocukların gidebilecekleri, şikâyet edecekleri durumlar çok ama çok sınırlıdır. Ki, bu ortamlar, onların yaşam alanıdır, nereye gideceklerdir? Üstelik, olan biteni yerli yerine oturtamayan, tam anlamıyla anlam veremeyen ve ruhsal gel- gitler yaşayan bu çocukların gidecekleri başka ortamlar ve şikâyet etme durumları çok sınırlıdır.

Kaldı ki, ensest ilişki tümüyle cinsel ilişki demek olmayabilir, uygunsuz dokunma ve elle temas, kişiye yaptırılan bir cinsel taciz gibi durumları da kapsayabilir.

Türkiye’nin hızlı bir biçimde girdiği çıkmaz sokaklar arasında bu konuda da sınıfta kaldığını, son yıllarda ortaya çıkan ve artan bu ilişkiler de açıkça ortaya koyuyor. İşte Ensar Vakfı, okullar ve Kuran kursları ve benzerlerinde olanlar ortada.

Bu konuda birçok yazar ve kurum, son günlerde düşüncelerini yazmaktalar. Melis Alpman, Canan Güllü, Uluğ İlve Yücesoy, Leyla Alp, Meltem Yılmaz ve daha birçoklarının yazılarını okudum. En hazini de Ahmet Hakan diye bir sunucunun yazdığı düşüncelere karşı Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu’nun yazdığı açık mektuptur. Bunları ve daha başkalarını okuyucuların dikkatine bırakıyorum.

Türkiye’nin geldiği nokta, Ankara Kızılay’a yakın bir apartmanda evinde şortla oturan bir kadına, apartman yöneticisinin gelip, uyarması ve perdelerini kapatmasını söylemesiyle doruğa çıkan ve tam da bugünkü gerici, faşist, islamî yönetime uyan ve durumun nereye gittiğini gösteren bir yerdir.

Ülkenin hemen her alanda tepetaklak olmasını ve her yerden zılgıt yemesini herhalde artık kimse şaşkınlıkla ve sürprizle karşılamıyor. Gidişat, tam anlamıyla çöküşe giden bir depremdir ve toplumun her katmanı bundan etkilenmektedir.
İnsanlık suçu olan ensestin yüzde kaç oranında olması asıl konu değildir. Asıl konu, bunun önlenmesi ve ortaya çıktığında devletin sorumluluk alıp, suçluyu ortaya çıkarıp mahkeme etmesi gerektir. Denildiği gibi yüzde kaç olursa bu oran, insanları keser gibi bir ucube durum ortaya çıkar! Üfürdü, hakaret etti, salladı, attı tuttu gibi veryansın etmeler bir yere götürmez toplumu.

‘Herhangi yaştan ya da cinsiyetten bir bireyin enseste maruz kaldığını birisine anlatmasının ne kadar büyük bir azap olduğunu anlamak için alim olmaya da yazar olmaya da gerek yok’ diyor haklı olarak Leyla Alp. Devamında ‘Her gece kaç çocuk kabuslar görüyor tahmin edebiliyor musunuz? Çocuklar niye karanlıktan korkuyor mesela? Anneler neden çocuklarının birisinin kucağına oturduğunda rahatsız oluyor. Arkadan gelen bir soluk bazı çocuklar için nasıl bir kâbus hiç aklınıza getirdiniz mi? Amca dediğin, abi, dayı hatta dede dediğin insanların senin vücudunla oynamaları, bir çocuğu oyun oynamaktan nasıl vazgeçtirir bir düşünün. Gözde korkuyu, tende morlukları düşünün. Düşünün canınız acısın biraz. Solukları, elleri, nefesleri, hırıltıları… evet iğrenç! Bu iğrençliğe bu ülkede yaşayan insanların en fazla yüzde kaçının maruz kaldığını tartışmak da ayıp.’