Kemal Serdar – Bütçe ve getirdikleri

ABONE OL

News

May 14, 2018 04:15

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Federal hükümetin 2018-19 Bütçesi geçen hafta açıklandı. Şimdi iş, bu bütçenin Meclis’ten (daha da doğrusu Senato’dan) geçmesi.

Avustralya’da bu anlamda Ana Muhalefet Partisi’nin de bir yanıtı oluyor ama biz onu şimdilik işlemeyeceğiz. En azından iktidarda olan hükümetin ve onun planlarının önemi daha çok.Bütçenin kimi noktalarını ve ne anlam taşıdığını uzman olarak değil, sade bir vatandaş olarak vurgulamaya çalışacağım.

Federal seçimlerin gelecek yıl yapılması düşünülerek yapıldığı bilinen bir bütçe bu.Bu konuda hemen her yorumcu aynı kanıda, öncesindede Hazine Bakanı’nı Santa Claus’a benzetmelerde bulunmuşlardı.

Göçmen ülkesi olan Avustralya ve göçmenlerin özverileriyle bu noktaya geldiği resmi tüm kayıtlarda kabul edilen bir ülke bu denli göçmenlerden ve sığınmacılardan korkar mı? Evet, bu Liberal/Ulusal Parti hükümeti korkuyor, hem de çok. Çünkü yeni göçmenlerin 3 yerine artık 4 yıl beklemesi gerekiyor Centrelink desteği için. Sığınmacıların da iş desteği için Centrelink yardımını 3 yıl beklemeleri gerekiyor. Yani bravo bu hükümete!

Yurt dışından gelen Doktor sayısı 200 kişi azaltılıyor, vergi kaçıranları ispiyonlamak için yeni telefon hattı açılıyor. Australian Broadcasting Corporation (ABC tv ve radyosu) bütçesi son 3 yıldır kesildiği gibi bu önümüzdeki yıl da 84 milyon dolar kesiliyor. Devletin burada özerk kurumu olan ve tarafsızlığı ve objektifliğiyle bilinen ABC, bu hükümetin yıllardır ‘solcu’ diye hedef tahtasında yer almaktaydı. Buna ayrıca gerici Tek Ulus Partisi ve Hanson’ın bağırtılarını da ekleyince, kendisine düşman yaratarak ABC’yi susturmak ve kendisine göre onun sol ve komünist (!) tavrını dizginlemek istedikleri çıkıyor. Bunu anlamak, özerk bir kurum olarak çalışan bu kurumun zaten gittikçe kısılan olanaklarını kısmak, orada yuvalanan solcu ve tehlikeli (!) gazete ve televizyoncuları susturmak, işlerinden atmak mümkün değil. Burası, galiba herkesin bildiği başka benzeri ülkelere benzetilmeye çalışılıyor gibi.Kesintilerin içinde ayrıca SBS tv ve radyosu da var.

Bu hükümet 4 yıl sonra, vergi dilimlerinde azaltmaya giderek yılda 40 bin ile 120 bin dolar arasında gelire sahip olanların aynı vergiyi ödemelerini öngörüyor. Şahsen bunun hiç de adil bir yöntem olmadığını düşünüyorum. Tamam, belli gelir dilimleri gerekir ama daha da adaletli olan, herkesin kazancı ölçüsünde vergisini ödemesi değil midir?

Önümüzdeki 1 Temmuz’dan sonra az gelirli çalışanların haftalık 10 dolar kadar bir artışını büyük bir haber olarak değerlendiren bu Federal hükümet, kimi kendi milletvekillerinin haftalık 40 dolarla geçineceklerini de işin sansasyon kısmına eklemeyi ihmal etmiyor.Onlara göre, az ve orta gelirliler isterlerse bu farkı haftada iki kahve içerek mutlu bir biçimde karşılayabilirler!

Hazine Bakanı Morrison’un ABC tv’deki konuşmasında gizlediği ve bir bağımsız senatörün bile (bütçe akşamı) adından bahsedilmediğini savladığı, en zengin 4 banka dahil, en büyük iş şirketlerine dağıtmayı planladığı ‘company tax’ indirimini, tumturaklı bir biçimde kişisel vergi indirimiyle birlikte sunarak bağımsız senatörlerin onayını beklediği belirtildi. Bankalar hakkındaki Meclis Soruşturmasında ortaya çıkan (ve daha da çıkacak olan) yolsuzluk, haksız kazanç sağlama, kuralların dışına taşma, sorumlu kuruma yalan söylemek,sıradan insanların sırtından kazanç sağlama ve bir çok benzeri konulardaki korkunç aymazlıkları ortada dururken, Federal hükümetin halen nasıl olur da onları kayırır tavrı ayrıca dikkate değer bir konudur.

İlginç olanın,daha birkaç gün önce bu bankalardan Westpac’in, sadece 6 aylık kârının 4 milyar doların üstünde olduğunun açıklanmasıydı. İnsanın gözüne sokar gibi, alay edercesine bu denli bir uçuk kârın nasıl edinildiği (gazetelerde yazıldığı anlamda, çalıntı parası olarak) artık biliniyor Meclis soruşturması nedeniyle.

Hükümetin istese bu yılki Bütçe’de kâra geçmesi sözkonusu iken, bunu bilerek 2019-20’e aktararak 2.2 milyar dolar bütçe fazlalığı öngördüğü, belirtilen diğer önemli bir nokta. Çünkü seçim zamanı verilecek sözler düşünülüyor.

Uzun yaşam süresi düşünülerek, emeklilik yaşının 70’lere çıkması ayrıca önemli başka bir nokta. Tabii gençlerin iş bulmaları zorlaşırken, suni ve zorlama biçimde ev fiyatlarının Sydney ortalamasının, en sıradan semtlerde 1 milyon dolara çıkmasıyla zaten neredeyse olanaksız olan evsahibi olma durumunun da yine özellikle yeni evliler ve gençler için zorlaştığı gerçeğiyle karşı karşıya olunduğu gibi.

Okuyucular mutlaka başka kanal ve yöntemlerle bu önemli konuda bilgilere ve sonuçlara ulaşmışlardır. Yukarıdakiler, benim bir çırpıda öne çıkardığım noktalar. ’Tamam’ ve biliyorum ki bir çok kişi, bir şekilde uzaklardaki bir zorba yönetimden kurtulma derdinde.

Sydney-Avustralya

Dünya, 15 Mayıs 2018