0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Merhaba değerli Dünya okuyucuları. Avustralya parlamentosu ve politika dünyası geçtiğimiz günlerde oldukça hareketli günler yaşadı. Liberal partiden başbakan yardımcısı Barnaby joyce yaşadığı ilişkiden dolayı hem partisine, hem koalisyon ortaklarına hem de başbakan Turnbull’a oldukça zor zamanlar yaşattı, halende devam ediyor bunun yankıları.
Joyce, bunun kendi özel hayatı olduğunu ve kendi ve ailesinden başka kimseyi ilgilendirmemesi gerektiğini öne sürse de, hem başbakan, hem de koalisyon ortakları olaya pek öyle bakmadı. İlk başta oldukça sert sözlerle tepki veren Turnbull, yardımcısının geri adım atmamasından sonra söylemlerini değiştirdi. Joyce görevinden istifayı düşünmediğini belirtince başbakan, bundan sonra bakanların çalışanlarıyla özel ilişkiye girmesini yasaklayarak bir çözüm buldu. Barnaby Joyce eski özel basın danışmanıyla ilişkisinin ortaya çıkmasından sonra hem başbakan hem de medya tarafından gündeme getirilenlerin ailesini ve çocuklarını kötü etkilediğini belirterek konu hakkında kimsenin yorum yapmamasının yerinde olacağını söyledi.
Başbakan Turnbull’u asıl düşündürenin oy potansiyelini muhafazakar kesimin oluşturduğu parti tabanından gelecek tepkiler olduğu söyleniyor. Doğrudur. Hitap ettiği kesimin çoğu daha çok gelenekçi liberaller, kiliseler, işadamları olduğunu düşünürsek hesap vermenin zorluğu da anlaşılıyor. Başka bir korkuda muhalefete yani işçi partisine karşı kan kaybetmek. Önümüzdeki eyalet ve genel seçimlerde şu andaki araştırmalara göre birçok bölgede başa baş görünen taraflar yaptıkları ve yapacakları projeleriyle puan toplarken partiler içinde bu tür olayları elbette istemiyorlar. Bu konuda benim asıl dikkatimi çekende, böyle bir olayda basından, medyadan izleyebildiğim kadarıyla, her ne kadar olayın kahramanı şikayet etse de herkesin seviyeli davranışları oldu. Özelliklede bizim alıştığımız türden politika sahnesinde bu tür olayların karşısında nasıl bir karalama kampanyası başlatılıp, kişilerin partilerin yerden yere vurulup harcandığını bildiğimiz için bize biraz tuhaf gelse de takınılan, özelliklede Joyceun çocuklarının ailesinin karıştırılmaması tavrı gayet insanıydı. Bunun adına gelişmişlik mi dersiniz, eğitim mi, kültür mü bilmem ama aynı şey bizim alıştığımız kültürlerde olsa şimdi o politikacının iç çamaşır rengini bile tüm dünya öğrenmişti.
Demek ki dünyanın en çabuk çirkefleşebilen işlerinden biri olan siyasette bile seviyeli olunabiliyor. Gerçekten de ne muhalefetten ne de başkasından insanların kişiliğini, aile hayatını etkileyebilecek ağırlıkta bir şey duymadım, yaşanan topluma göre ne kadar yanlış olursa olsun herkes bir yerde durmayı bildi. Bizde de böyle siyaset görebilmemiz dileğimizle diyelim.
Bizdeki geçen haftanın en heyecan uyandıran olayı ise e-devlet şifresiyle soy kütüğünü öğrenebilmek oldu. Son iki haftada nerdeyse on milyon kişi şifre alarak atalarının nereden geldiğini buldu. Sınır ötesi operasyon, zamlar, geçim derdi, çocuk hatta bebek tecavüzleri unutuldu herkes soyunun sopunun derdine düştü. Soy ağacına ulaşanlardan mutlu mesut olanlarda oldu, hayal kırıklığı yaşayanlarda.
Aslında millet olarak gündemden canımızı yakan, bizi ilgilendiren hayatı meselelerden ne kadar çabuk uzaklaşabildiğimizin de bir kanıtı oldu bu. Varsın, zamlar olsun, her gün onlarca şehit haberi gelsin, bazılarının cenazesine hiç bir yetkili katılmasın mezhebinden dolayı, sapıklar, sahte kabadayılar elini kolunu sallayarak gezsin sokaklarda, her gün kadınlar dövülsün, öldürülsün, bebeklere kıyılsın önemlimi yeter ki biz soyumuzun nereden geldiğini bilelim değil mi.
Orta Asya’dan kalkıp Anadolu’ya yerleştiğimizi söylemiyle büyüdüğümüz, altı yüzyıl süren Osmanlı hükümranlığıyla yüzlerce kültürü barındırıp iç içe bilmem kaç tane devleti kapsadığı varsayılan bu topraklarda gerçek soy kütüğünü bulmak ne kadar kolay olur bilmem ama sonuçta Orta Asya’dan bu yana hepimiz bir nevi göçmeniz. Bu yüzden atalarımız her yerden olabilir. Kafkaslardan tutunda Halep’ten, Şamdan, Atina’dan, Rusya’dan, Çin’den, Balkanlardan her yerden. Bu yüzden şifreyle soyunu öğrenip Balkanlarda göçmenlik talebinde bile bulunanın olduğu söyleniyor. Olur, mu olur. Bu kadar yüzyıl bu kadar medeniyete kucak açıp barındırmış bir coğrafyanın insanı olarak soylarımız her yere dayanabilir.
Bana göre mühim olan soyumuzun nereye dayandığı değil, insan olarak şu an nerede durduğumuzdur. Soyumuz yedi göbek padişah soyuna dayansa ne olur, dayanmasa ne olur, kral olsak ne, soytarı olsak ne burnumuzun dibindeki olan bitene gözümüzü kulağımızı kapatıp soylu soylu oturarak mı toplumsal huzura kavuşacağız, yoksa korktuğumuz gibi toplum olarak ötekileştirdiklerimizden olmadığımızı öğrenince mi huzura ereceğiz, vicdanımız rahatlayacak, gururlanacağız. Nedir bu kadar bizi meraklandıran acaba bu kadar kafa yorulacak sorun varken. Kime neyi ispat edeceğiz. Yani diyorum ki son bilmem kaç Osmanlı padişahının eşlerinin nereli olduğundan yola çıkarsak acaba soyumuz nereden diye niçin merak ederiz anlamam. Çok kültürlü bir soy ağacımız vardır kesin millet olarak. Keşke bunlara kafa yorduğumuz kadar başka şeyleri de sorgulasaydık milletçe. Başımızı çevirip neler oluyor etrafımızda diye baksaydık. Daha anlayışlı tahammüllü, hoş görülü olmayı başarabilseydik. Soyağacımız nereden geliyor değil de nereye gidiyor diye hayıflansaydık. Farklılıklarımızın bizi bir bütün yaptığını görebilseydik keşke. Kimseye dilimizdeki, dinimizdeki, kültürümüzdeki çeşitliliklerden dolayı bizi bize düşman etme şansı vermemeyi başarabilseydik. Üzerimize oynanan oyunları fark edebilseydik mesela, inanın soy ağacımızdan daha faydalı olurdu bize de insanlığı da.
Belli olmaz belki ileride gene böyle bir şifre çıkarda nasıl normal insan olunacağını sorgularız ne dersiniz?
Dostça kalın

Yazar Hakkında

admin

Son Yazıları

Yazar'ın Tüm Yazıları

• Avustralya Gündem2024.12.12Pizza siparişi verir gibi UYUŞTURUCU satışı
• Avustralya Gündem2024.12.12İLGİNÇ! Nüfus Artıyor Doğum Oranı Düşüyor
• Avustralya Gündem2024.12.12Kaybolan Dağcı Ölü Olarak Bulundu
• Avustralya Gündem2024.12.12Victoria’nın son 20 yıldaki en ölümcül plaj kazası