0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Merhaba değerli Dünya okuyucuları. Hemen hepimizin bildiği gibi geçen hafta Avustralya eşcinsel evliliğe evet dedi. Tam yasalaşmasa da, yapılan toplumsal gönüllü oylamada halkın yüzde 61.6’si evet oyu kullandı. Kiliselerin, muhafazakarların muhalefetine karşın bu sonuç çıktı. Önümüzdeki haftalarda da mecliste yasalaşması için çalışmalar başladı. Sonuçlar açıklanınca da neredeyse Avustralya’nın her yerinde kutlamalar yapıldı. Baştan beri yürütülen kampanyalarda, açıklamalarda Avustralya toplumu için çok iyi olmayacağını savunanlar, çıkan sonucu saygıyla karşıladıklarını bildirdiler. Toplumun genel çoğunluğu evet dediği için bir an önce yasalaşması gerektiğini bildirdiler. Başbakan dahil herkes olaya hemen hemen böyle yaklaştı. Tabi ki radikal sesler çıkmadı değil. Kendilerine göre haklı sebepleri olduğunu savunanlar karara karşı olduklarını belirttiler. Bu konuyu herkes farklı yorumlayabilir. Çünkü oldukça uç noktalarda toplumsal yaşamı ilgilendiren bir konu. Hal böyle olunca, bunun ileride psikolojik olarak hastalıklı bir toplum yaratacağını söyleyen de oldu, kimsenin hayat tarzı, tercihi kimseyi ilgilendirmez diyen de.

Beni ilgilendiren tarafı ise başka. Daha önceki yazılarda da sık sık bahsettiğim tahammül ve hoşgörü. Birbirine saygı. Konunun tartışmaya açıldığı ilk günden bu yana dikkat ettiğim, basınla, medya aracılığıyla herkes propagandasını yaptı. Kendine göre sebeplerini sıraladı. Oy için bende dahil herkesin evine oy pusulaları gönderildi. Tartışma programları yapıldı. Bütün bu süreç içerisinde ne bir şiddet olayı, ne toplumsal baskı mesajları gördüm. Olaya baştan beri karşı olan, dini ağırlıklı göçmen grupları bile aşırılığa kaçmadı. Politikacıdan, sokaktaki insana kadar herkes kendi doğrusunu, başkalarına zarar vermeden baskı yapmadan savundu. Böylesi marjinal diyebileceğimiz bir olayda Avustralya, cinsel, dinsel, ırksal farklılıklarına bakmadan insana, insan olarak bakılması gerektiğini, detayların, tercihlerin sonraki hesap olduğunu söyledi. Bana göre denildi ki, biz her konuyu toplumsal hoş görüyü zedelemeden halledebiliriz. Ve böylesi hassas bir konu çoğunluk nasıl istediyse o şekilde sonuçlandı.

Sizce bunun adı medeniyet mi? Hoş görü mü? Birbirinin haklarına saygı mı? Yaşamsal hiç bir kaygı duymadan yani işinden olma, çan güvenliği, toplumsal dışlanma kaygısı olmadan birey olarak kendisine güven mi? Devletin sosyal devlet olma özelliği mi? Bence hepsi.

Medeniyeti, kendi değerlerine sahip çıkarken bilimin, teknolojinin varlığını kabul edip bunlara bağlı ilerleyip toplumsal ve bireysel gelişmek olarak görürsek yanlış söylememiş oluruz sanırım. Hoş görü, birbirine tahammül toplumsal barışın ilk şartı bence. Farklılıklarımıza bakmadan bir arada yaşayabilme becerisi bir diğer anlamda. Bana göre bunların temelinde de eğitim yatıyor. Eğitimi eşit şartlarda sağlayansa sosyal devlet düzeni. Ayrım yapmadan vatandaşına her türlü hizmeti veren, hizmet için düzenli hakça vergi alan, aldığını tekrar insanına veren sosyal devlet anlayışı. Halka “ben senin için varım görevlerimi biliyorum, kişi ve insan olarak sana saygı duyuyorum ve insani standartlarda yaşamını sağlaman için buradayım” diyen anlayış. Bence her şey buradan başlıyor.

Kültürün, coğrafyanın, toplumsal faktörlerinde tabi ki etkisi var ama her şey eğitim ve sosyal devlet anlayışıyla başlıyor. Bizde en basit bir yerel seçimde bile bilmem kaç tane adayın kurşunlandığını, mahalleye muhtar seçiminde mahallelinin beşe bölündüğünü, birbirine düşman olduğunu, devleti babasının çiftliğine çevirenlerin, hesap verme gibi bir korkusu ve yaptırım olmadığı için bilmem kaç tane oy garantisiyle istediğini müdür yapıp, istemediğini işten attığını, mahalle mahalle dolaşıp fakir bıraktığı halka seçimden seçime yiyecek dağıttığını düşününce, gönlünden, kafasından geçene ya da fikirlerine yatkın olana oy vermesi halinde ihbar edilip işsiz kalacağı, dışlanacağı korkusuyla toplum ya da patron tarafından uygun görülene oy vermek zorunda kalan vatandaşı kendisine güvensizlikle suçlayabilir miyiz? Hayır.

Kendisini, emeğini, inancını sonuna kadar sömürenlerden en azından seçimde sandıkta hesap sormasını bekleyebilir miyiz? Bekleriz bekleriz de seçimden sonraki gün kime nereden, ne kadar oy çıktığı görününce işinden aşından olmasına engel olabilir miyiz bilmem.

Demokrasinin tam işlerliğinin sürdürdüğü toplumlarda, devletin varlığının anlamı; yeri geldiğinde parkta yatan adama bile hesap verme ve o adama karşı sorumlulukları olduğu gerçeğiyle örtüşüyor. Avustralya’da bunu yaşayabiliyoruz. Yukarıda verdiğim örnekte olduğu gibi kimse ne devletin, ne başkasının korkusuyla hareket etmiyor. Bizde yani Türkiye’de neden olmuyor, ya da olduğu söyleniyor da gerçekler öyle değil tabi ki. Bir toplumu en kolay eğitimsiz bırakırsanız rahat teslim alırsınız bana göre. İşte bizim on yıllardır yaşadığımız bundandır bence.

Kültür, gelenek, din buna bağlı gelişen olaylardır. Sosyal, ekonomik, kültürel sömürünün en kolay kurbanları cehalet esirleridir. Devletin, kendisi gibi bireyler öldüğü için var olduğunun farkına varmak istemeyen ve farkına varmasın diye de eğitimsiz bilinçsiz bırakılan insanımız, bırakın Avustralya’daki gibi tercihi kendi fikriyle değerlendirmeyi, haklarının bile vatandaş olarak farkında değil. Günlük yaşamda stresin diz boyu olduğu, gelecek korkusuyla yaşayan hatta yerine göre can güvenliği olmayan bir topluluktan hoş görü, tahammül göstererek, farklılıkları kabul ederek yaşamasını beklemekte çok normal olmaz sanırım.

Bizde niye olmuyorun aslında onlarca cevabı var ama önemli olanları saymaya çalıştık. Baktığınızda çoğunluğun mensup olduğu din ve kültür açısından en sabırlı, en hoşgörülü, adaletli toplumlardan biri olmamız gerekiyor. Yani bize gösterilen, anlatılan, yazılanlar öyle, ama baktığımızda kadın cinayetlerinde, devletin en üstüne kadar çıkmış tahammülsüzlükte, yolsuzlukta dünya sıralamasında ilk beşteyiz hep.

Bizde ne zaman olur derseniz, ne zaman bencilliklerimizden sıyrılıp, bilinçli, eğitimli, hak arayan insanlık onurunu her şeyin önüne koyan bireyler olursak bir şeyler değişir. Unutmayalım dünyanın her yerinde devlet halk için vardır, halkı sömürmek için değil.

Dostça kalın

Yazar Hakkında

admin

Son Yazıları

Yazar'ın Tüm Yazıları

• Avustralya Gündem2024.10.03DİKKAT Yüksek Doz MDMA Dolaşıma Girdi
• Avustralya Gündem2024.10.03Ücretsiz seçmen eğitimi oturumları
• Avustralya Gündem2024.09.30HAVADA REKABET KIZIŞACAK
• Avustralya Gündem2024.09.29Bakan ‘öğretmenlerimizin isimlerini unutmayız’