Ödüllü Terapistlerin Başarı Hikayesi

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Röportaj: Kamelia ile Reach for Mars Speech Pathology Üzerine

Geçtiğimiz günlerde Hume Belediyesinin Yerel İşletme Ödül Programı’ndan çeşitlilik ödülü kazandığını duyduğumuz Reach for Mars Speech Pathology firmasının kurucusu Kamelia ile ofisinde bir röportaj gerçekleştirdik.

Mustafa Yılmaz (Dünya Gazetesi Editörü): Geçtiğimiz günlerde Hume Belediyesinin Yerel İşletme Ödül Programı’ndan çeşitlilik ödülü kazandığınızı duyduk. Bu konuda bize biraz bilgi verebilir misiniz?

Kamelia: Evet, çeşitlilik ödülünü kazandık ve bununla çok gururluyuz. 12 konuşma terapistinden oluşan bir ekibimiz var ve bunlardan üçü Türk. En son katılan Türk konuşma terapistimizi hatırlıyorum; o da yakın zamanda aramıza katıldı. Ancak biz hepsi part-time çalışıyoruz, bu nedenle ofisten sürekli çıkıp giriyoruz. Ekibimiz olarak altı farklı dil konuşabiliyoruz ve bu da web sitemizde listeleniyor. Bu duruma gerçekten değer veriyoruz çünkü bir konuşma terapistinin yalnızca dilinizi değil, kültürünüzü de anlayabilmesi zor. Bu, çok etkili oldu ve aileler bunu takdir ediyor çünkü tercümana ihtiyaç kalmıyor. Çocuklarla doğrudan Türkçe, Arapça, Somali veya İngilizce olarak iletişim kurabiliyoruz.

Mustafa Yılmaz: Çocuklarla daha çok kendi ana dillerinde mi, yoksa İngilizce mi çalışıyorsunuz?

Kamelia: Bu gerçekten çocuğa bağlı. Eğer çocuk Avustralya’da büyüyorsa hem ana diline hem de İngilizceye maruz kalıyor, bu yüzden genellikle iki dilli oluyorlar. Örneğin, evde Türkçe konuşan bir çocuk, kardeşlerinden, alışverişte veya televizyondan İngilizce duyuyor. Yani, evde ağırlıklı olarak Türkçe konuşsalar bile, İngilizce ile düzenli olarak karşılaşıyorlar.

Eğer Türkiye’de yaşıyorlarsa, muhtemelen tek dilli olurlar, başka bir dile maruz kalmadıkları sürece. Ama burada, İngilizce bilmeyen hanelerdeki çocuklar genellikle erken yaşta iki dilli oluyor. Onlarla çalışırken, hangi dilde daha güçlü olduklarına göre uyum sağlıyoruz, ancak birçok aile çocuklarının İngilizceye daha fazla maruz kalmasını istiyor çünkü okula hazırlanıyorlar.

Mustafa Yılmaz: Çeşitlilik ödülünüzü kazanmada hangi nedenler etkili oldu?

Kamelia: Seçilme nedenimiz, ekibimizin tamamının kültürel ve dilsel çeşitlilikten gelen kadınlardan oluşması ve birçok engelli müşteriyle çalışmamızdır. Altı farklı dil konuşuyoruz ve bu şekilde topluma hizmet ediyoruz. Bu, benzersiz bir sunum ve çocuklara kendi dillerinde yardımcı olarak, tercümanlara ihtiyaç duymadan bir etki oluşturmaktan gurur duyuyoruz.

Mustafa Yılmaz: Ayrıca başka bir kategoride finalist olduğunuzu söylediniz. O konu hakkında biraz daha bilgi verebilir misiniz?

Kamelia: Evet, doğru. Öğrenme ve gelişim kategorisinde finalist olduk. Sürekli öğrenmeye öncelik veriyoruz. Konuşma terapistleri olarak her yıl en güncel araştırmaları takip etmek için belirli sayıda mesleki gelişim saatini tamamlamamız gerekiyor. Bu gereklilikleri aşmak için kendimizi zorluyoruz. Her ay yeni araştırmalar ve stratejiler hakkında konuştuğumuz ekip toplantıları düzenliyoruz. Yeni lokasyona taşındığımız için son zamanlarda biraz ara verdik, ancak umarım en kısa zamanda ayda bir toplantılarımıza geri döneriz. Bu oturumlar, büyümemiz ve gelişimimiz için çok önemli.

Mustafa Yılmaz: İşletmenizi ne zaman açtınız ve nasıl başladı?

Kamelia: 2019’da açtık. O zamanlar, kızımla doğum iznindeydim ve döndüğümde COVID yeni başlamıştı. Brunswick’teki bir klinikte çalışıyordum, ama COVID patlak verince evden çalışmak zorunda kaldık. Klinikten hiçbir destek alamıyordum ve kendime “Eğer tüm bunları tek başıma yapıyorsam, neden tamamen kendi başıma yapmayayım?” diye düşündüm.

Yavaş yavaş duyulmaya başladım ve bir bekleme listem oluştu. O zaman yardım almam gerektiğini fark ettim. O sırada pek tanımadığım bir başka konuşma terapisti olan Rheme ile iletişime geçtim. Ona, “Bak, biz ikimiz de Arapça konuşan terapistiz ve bekleyen müşterilerim var. Özel pratik yapmayı düşünür müsün?” dedim. O da okulda işinden ayrılmayı düşünüyordu, bu yüzden birlikte çalışmaya karar verdik. O zamandan beri pratik, her yıl büyümeye devam etti.

Mustafa Yılmaz: Ne zamandır faaliyettesiniz?

Kamelia: 11 yıldır. Bu bölgede yüksek talep nedeniyle hala uzun bir bekleme listemiz var. Yakınlarda pek fazla konuşma terapisti yok; Glenroy’da bir tane var, ondan sonra en yakın olanı Craigieburn’da. Bu nedenle, bölgedeki hizmetlerimize olan talep artmaya devam ediyor.

Mustafa Yılmaz: İlk olarak konuşma terapisi alanına nasıl girdiniz?

Kamelia: 2013 yılında mezun oldum ve Gladstone Park’ta özel pratikte çalışmaya başladım. Oğlumu doğurduktan sonra doğum iznine çıktım, ardından İlim Koleji’nde yaklaşık üç yıl çalıştım. Başka bir doğum izninden sonra özel pratiğe geri döndüm ve her şey oradan gelişti.

Mustafa Yılmaz: Evde hizmet de sunuyor musunuz?

Kamelia: Evet, sunuyoruz. Broadmeadows çevresinde, Jakana, Coolaroo, Meadow Heights, Roxburgh Park, Glenroy ve Campbellfields dahil olmak üzere hizmet veriyoruz. Ancak bunun ötesine geçmek zor olabilir. Örneğin, Craigieburn’a ulaşmak bizim için biraz zorlayıcı, çünkü seyahat süresi fazla.

Mustafa Yılmaz: Anladım. Peki gelecekteki hedefleriniz nelerdir?

Kamelia: Açıkçası, son dört yıl bir dönüm noktasıydı. 2019’da kendi başıma başladım ve şimdi 12 kişilik bir ekibimiz var. Şu anda, her şeyi yönetmeye odaklanıyorum ve sadece bir nefes alma fırsatı buluyorum. Amacım, biraz durulmak ve geldiğimiz yeri düşünmek. Elbette, inşallah, büyümeye devam edebiliriz, ama şu an bulunduğumuz yerden gerçekten mutluyum.

Mustafa Yılmaz: Diğer bölgelerdeki talep ne durumda? Bunu büyüyen bir alan olarak görüyor musunuz?

Kamelia: Batı bölgelerinde önemli bir talep var ve orada hizmet verip veremeyeceğimizi soran birçok çağrı alıyoruz. Ancak ben de insanlara, “40 dakikalık bir sürüş, her hafta veya her iki haftada bir bunu yapmak ister misiniz?” diyorum. Ve şaşırtıcı bir şekilde, “Evet,” diyorlar. Özellikle, Türkçe veya Arapça gibi birden fazla dil konuşan konuşma terapistlerine büyük bir talep var. Bu nedenle, bu alanlara açılmayı gelecekte düşünebiliriz. Ancak şu anda, bulunduğumuz yeri istikrara kavuşturmaya odaklanıyoruz.

Mustafa Yılmaz: Şu anda hizmetler için uzun bir bekleme listesi var mı? Hükümete bu konuda ne yapmasını önerirsiniz?

Kamelia: Bu zor bir soru. Hükümetin NDIS finansmanını azaltmasını kesinlikle istemiyoruz çünkü birçok çocuk buna bağımlı. Ama daha geniş bir perspektiften bakınca ilginç bir durum var—ben 10 yıl önce konuşma terapisti olarak mezun olduğumda, profesörüm “çok fazla konuşma terapisti var” diyerek üniversitelerin yeni kurslar açmayı durdurması gerektiğini yazıyordu. O zamanlar hepimiz iş bulmakta zorlanıyorduk. Melbourne Üniversitesi’nden 24 kişilik bir konuşma terapist grubunda, hepimizin iş bulması yaklaşık iki yıl sürdü. Hastane pozisyonları özellikle son derece rekabetçiydi. O dönem, bir pozisyon almak için saatlerce gönüllü çalışmak ve mülakatlardan geçmek zorundaydınız. Şimdi ise hastaneler ve okullar konuşma terapisti bulmakta zorlanıyor çünkü herkes NDIS’in uygulanmasının ardından özel muayenehanelerde çalışmayı tercih ediyor.